The end of an era(smus)

31 mei 2017 - Seinäjoki, Finland

Inmiddels heeft de gewenning aan thuis alweer een halve week de tijd gehad om in te treden. En wennen is het zeker, althans, voor de één wat meer dan voor de ander. Alleen het feit al dat je na moet denken om geen Kiitos of Thanks te zeggen maar Dank u en dat iedereen om je heen ook Nederlands praat. Maar bon, dit is allemaal ná terugkomst. We hebben de laatste anderhalve week in Finland ook zeker niet stil gezeten.

De laatste week stond vooral in het teken van veel werken. De deadline van vrijdag zou gehaald worden en gelukkig hielp de natuur ons een handje. Omdat het 's nachts niet meer echt donker werd was werken tot 2 uur in de nacht geen probleem. 

Helaas kwamen we vrijdagochtend tot de vervelende ontdekking dat ons werk niet ingelezen kon worden in de CAVE. De Pc's konden de bestandsgrootte niet aan... Hier zouden we in het weekend dus een flink aantal pagina's over moeten schrijven. Voor onze eventuele opvolgers. 

Zaterdag en zondag werd er dan ook gewerkt in de bib, maar niet voor er op vrijdagavond afscheid genomen werd van Maarten middels een bezoekje aan Rosso, de Italiaan en (Maarten's eerste stuk!) cake bij the White Tree.

Naast het schrijven van de thesis werd het weekend gevuld met lunchen en taart eten bij de White Tree, poolen in de bar en genieten van het lekkere weer. Ja, de temperaturen van 15 graden en meer houden al een tijdje aan. Ideaal weer voor een drankje op de boot-bar. Waar we zelfs al een beetje een zomers kleurtje op deden, de zomersproetjes staan weer op de wangen. 

De laatste keer naar hockey training, de laatste keer boodschappen doen, de laatste keer foto's maken op de werf, de laatste keer cake eten bij de white tree. Zo zagen maandag en dinsdag eruit. Ook de thesis werd op dinsdagavond afgerond. Wij waren klaar voor de evaluatie. Op woensdag ochtend stond de evaluatie al gepland. Op een wat alternatieve wijze werden we beoordeeld op ons werk. Het eindresultaat een "goed". Ook daar kon dus nu een streep onder gezet worden. Dan restten ons enkel nog Riikka en Tapio te bedanken voor hun inzet en de fijne tijd waar zij deel van uit maakten. Tapio kon de Belgische bieren wel waarderen en ook Riikka was vol lof over de Belgische zeevruchtjes (die ze waarschijnlijk elk jaar krijgt). 

Woensdagnacht werden Karma en Ilona nog één keer aangedaan door enkele van ons. En donderdagochtend werd er vroeg ontbeten. Na het ontbijt werd er nog een afscheids-selfie gemaakt en toen moest er dan echt afscheid genomen worden van Daniela en Elise. 's Middags werden we uitgezwaaid door Joseph, het definitieve einde van ons Seinäjoki avontuur.

Vrijdag werd Helsinki verkend, want buiten de paar uur wachttijd om naar Tallinn of St. Petersburg te gaan hadden we van Helsinki nog niet veel gezien. 's Ochtends begon met een stadswandeling, waarbij we eigenlijk al heel veel te zien kregen. 's Middags werden de sauna (die toch wat verder stappen was dan verwacht), de bibliotheek, waar op dat moment de graduatie van de universiteit van Helsinki bezig was, en de rotskerk nog bezocht. Nadat we de, naar onze mening, iets wat respectloze Aziaten in de kerk zat waren, was het tijd om de bus terug naar het hotel te nemen. Zo zie je maar, cultuurverschilletje...

Zaterdag was het tijd om Finland echt te gaan verlaten. De reis verliep zonder vertraging. Tot Amsterdam... Niet wéér Amsterdam, op de heen weg was dat ook al het probleem... Na een half uur vertraging vertrok onze vlucht van maar liefst 25 min naar Brussel. Daar stonden de families en het warme weer ons al op te wachten.  

Na wat dagen genieten van het mooie weer, vakantie houden in je eigen huis zal ik het maar noemen. Is het nu weer back to reality. De bachelorproef moet afgerond worden en verder roepen de vakantiejobs. 

Dit was alweer het laatste verhaal van ons avontuur. Wat is de tijd voorbij gevlogen! Wat hebben we een hoop leuke mensen ontmoet, een hoop geweldige momenten meegemaakt en enorm veel geleerd op verschillende vlakken. Ik denk dat ik wel mag zeggen; we hadden het voor geen goud willen missen! 

Groetjes,

Charlotte & Jörg

2 Reacties

  1. Erna vd sande:
    3 juni 2017
    Fijn dat t jullie zo goed is gegaan maar blij dat je weer lekker thuis bent, zie je graag snel weer
  2. Jan en Henny de Boer:
    6 juni 2017
    We vonden het leuk jullie verhalen te lezen in een prettige schrijf stijl.
    Jammer dat dit het laatste bericht is.
    Het ga jullie goed en geniet van de komende vakantie.