Finland, een warmhartig koud land

De dag na onze uiteindelijke aankomst stond er een eerste kennismaking met Riikka, de internationale coördinatrice, op de planning. Stiekem stonden we te trappelen om de befaamde Cave te aanschouwen, maar eerst kregen we nog wat administratie op ons bord. Een ‘student meal card’ waarmee we ’s middags voor € 1,90 kunnen eten, een aanvraag voor een Fins identiteitsnummer… Het had wat voeten in de aarde, maar na een welverdiend middagmaal konden we dan eindelijk naar de Cave.

Het plan was om onze stagebegeleider daar om 13u te ontmoeten. Toen we er aan kwamen kregen we van een medestudent echter te horen dat Tapio wel wat later zou zijn. Zijn Finnen dan toch niet zo gestructureerd en gedisciplineerd als wij dachten?! Sini, een medestudente die haar thesis schrijft in de Cave, toonde ons dan maar even wat de Cave ons allemaal te bieden had. Een (virtuele) wereld ging voor ons open. We leken ons wel in de bakermat van virtual reality te bevinden! Door zelf ontworpen steden wandelen, rondwandelen in een virtueel ziekenhuis… We waren de virtuele wereld nog volop aan het verkennen toen Tapio arriveerde. Hij zag onze pretoogjes en gaf ons al meteen onze eerste opdracht: Amuseer jullie hier vandaag, we zien elkaar maandag. Wait, what?! Wat met die norse Finnen die met beide voeten op de grond staan en gewoon kei hard werken? Over die ‘observed tendencies’ moesten we duidelijk eens kritisch reflecteren tijdens het weekend.

Hoe leer je een volk het best kennen? Precies, integreren en proberen wegwijs te vinden in plaatselijke gewoontes. Tijdens het weekend werd er heel wat afgewandeld om de plaatselijke cultuur en bijhorende sport te verkennen. Via de prachtige, nieuwe bibliotheek ging het naar de sporthal en het zwembad om te eindigen met een plaatselijke ijshockeywedstrijd. De temperatuur ging toen geleidelijk aan naar -15°. De ene kan er al beter tegen dan de ander, maar op dinsdag moesten we een eerste keer naar onze werf. Een beetje prikkelgewenning was dus wel op zijn plaats, aangezien ze temperaturen voorspelden tot maar liefst -20°!

Op maandag stond er ons helaas eerst nog wat administratieve rompslomp te wachten. We brachten een bezoekje aan het ‘police department’ om ons identiteitsnummer in orde te brengen, gevolgd door een bezoekje aan de ‘tax bear’. Daar werd duidelijk voldaan aan het cliché van de afstandelijke Fin. Zet 2 willekeurige Finnen naast elkaar op een stoel en zodra 1 van beide de kans ziet om op een stoel te gaan zitten zonder ‘buren’, gaat hij ervandoor!

Voor ons zat er niet meer op dan mooi een nummertje te nemen en te wachten. Er zijn nog 22 wachtenden voor u! Dat leek wel even te kunnen gaan duren... Gelukkig zijn er Finnen die helemaal niet van zo’n wachtrij houden en hun nummertje flink terug op het apparaat leggen. Snel dat nummertje in beslag laten nemen door onze ‘tutor’ en 10 plaatsen opschuiven. We zijn kunnen ontsnappen uit de klauwen van de ‘tax bear’ en ook dat euvel zou moeten worden opgelost in de komende dagen.

Als wederdienst hebben we nog snel even gefigureerd in een reclamefilmpje op vraag van onze tutor. Die vriendelijke Finnen pasten zelfs hun regie aan naar het Engels zodat wij op zijn minst zouden begrijpen wat er van ons verwacht werd. Zo afstandelijk en nors zijn ze heus niet, hoor!

Op dinsdag kon onze stage dan echt beginnen met een werfbezoek bij -20°. Snel, te snel zo bleek later, wat foto’s trekken om daaruit een 3D model te creëren dat moet dienen als basis voor ons project. Verkleumd en met knikkende knieën, neem het gerust letterlijk, kwamen we terug aan in de Cave. Blijkbaar was de hoeveelheid foto’s toch wat te beperkt om er een kwalitatief model van te maken dus die fotoshoot moeten we nog een keertje overdoen bij warmere temperaturen. Voor de rest van de week konden we ons wel bezig houden met het verkennen van een nieuw teken- en animatieprogramma. Van een Rubik’s Cube tot een robot, allerlei objecten passeerden de revue. De microbe van het nieuwe programma had ons helemaal te pakken met als gevolg dat we vrijdag na middernacht nog aan het tekenen waren. Van gemotiveerde studenten gesproken!

Het weekend bracht nog wat natuurpracht en that’s about it for this week!

De eerste wasjes zijn gedaan, de sauna is verkend en het kokerellen verloopt vlot.

Kortom, wij zijn helemaal klaar voor nog 15 uitdagende weken.

Groetjes uit het koude Finland dat stilaan gelukkig wat opwarmt.

Jörg & Charlotte