Life is amazing!

Hallo allemaal, iets later dan je van ons gewend bent maar hier is alweer ons 8e verhaal. En wat voor één! Zoals de titel al doet vermoeden hebben we het afgelopen week, en dan met name het weekend, geweldig naar ons zin gehad. Maandag begon voor Jörg als een normale werkdag en Charlotte zwaaide Dennis uit op het treinstation. 's Middags werd er gewoon gewerkt. Om 16 uur was het alweer tijd voor het infomoment voor de Lapland trip. Na een half uur wist iedereen wat er verwacht kon worden en met wie de cottage gedeeld zou worden. De rest van de dag was rustig, als voorbereiding voor de drukke week die komen ging.

Dinsdag was weer een normale werkdag. Kazakken in de CAVE en om 17u zat de werkdag erop. Sporten, eten, douche en naar bed. Uh Uh, niet naar bed. De voorspellingen voor het Noorderlicht waren goed, dus op naar het meer met een hele groep. Na een aantal uren buiten, kropen we om 2 uur lekker warm ons bedje in. Helaas was het Noorderlicht te zwak om met het blote oog te kunnen zien. Maar ach, dit was toch vast een goede voorbereiding op de Lapland trip.

8 uur woensdagochtend. Poeh, toch wel een kort nachtje zo... De slaap uit de ogen wrijven, een kop koffie er tegenaan en op naar een normale werkdag. Ofja, een halve dan... De voorbereiding van de landen presentatie vraagt nogal wat tijd als je 4 à 5 liter rijstpap moet maken in potten waar maar 1 liter per keer in kan... Daarnaast kwamen we ineens tot de ontdekking dat die presentatie nog wel eens zou kunnen dienen als bewijsstuk voor één van onze geselecteerden leerdoelen, wat een aangename bijkomstigheid! Onderweg naar school werden we weer verrast door de Finnen. De gemeentelijke verkiezingen komen er aan in Finland en dat is goed te merken. Elke dag vinden we wel een affiche in de brievenbus en zelfs worst van de BBQ om 9 uur 's ochtends is niet te gek voor de Finnen om hun partij onder de aandacht te brengen. De 'uitbundige' Fin kreeg het echter niet goed genoeg verkocht om ons zo vroeg al warm te krijgen voor een BBQ worst. 's Avonds werd de laatste hand gelegd aan de presentatie van morgen. Dit hield in, filmpjes zoeken op YouTube, duidelijk was dat België wat meer aandacht heeft voor het aantrekkelijk in beeld brengen van het land dan Nederland..

Donderdag werd er dus op tijd gestopt met werken om de worstenbroodjes af te bakken, de rijstpap uit de koelkast te halen en om al deze lekkernijen naar de overkant van de rivier te brengen. Om 17 uur was het dan zo ver. Zo'n 25 man kwam de collegezaal in om naar ons verhaal te luisteren. Tijdens de drie kwartier durende presentatie druppelde er nog zo'n 15 mensen binnen. Dit resulteerde in een gezellige drukte bij de proeverij. De schalen gingen leeg mee naar huis en verschillende complimentjes werden in ontvangst genomen. Het Brabantse worstenbroodjes recept is inmiddels ook in het Engels vertaald en met menigeen gedeeld. Na de presentatie moest er nog een verjaardagstaart gebakken worden. Toen ook die om 23 uur klaar was en alle tassen waren gepakt, was het tijd om naar bed te gaan. De wekker op 3u45 en alvast wegdromen bij de geweldige dagen die zouden komen.

3u45 erg vroeg, maar wat hebben we er naar uitgekeken. De Lapland reis! De bus in en op naar winterwonderland. Na enkele stops was het in Rovaniemi tijd om de kerstman te ontmoeten! Binnen leek het net een Efteling attractie. Toen de foto genomen was en we allemaal de 'zege' van de kerstman gekregen hadden stonden de rendieren klaar om ons met de slee rond te rijden. Naderhand werden de nodige rendierharen van de kleren afgeschud (de rendiervellen waren in de rui) en was het tijd om de poolcirkel op foto vast te leggen. Onze eerste Lapland-ervaring was nu een feit, maar we hadden nog een dikke 2 uur te gaan voor we op de plaats van bestemming waren. Na in totaal een dikke 8 uur in de bus te hebben gezeten was het etenstijd in Lapland. Toen er genoeg gegeten was om er de hele nacht tegenaan te kunnen werden de cottages en daarna de sauna verkend. De echte Finland beleving, vanuit de sauna direct naar buiten en dat een paar keer achter elkaar. De verjaardagscake werd aangesneden en voor middernacht was het al tijd voor het Noorderlicht! Amazing! Nadat alle handen en voeten door de kou bevangen waren werd het feestje verder gezet in de warme cottage.

Om 2u30 was het dan toch tijd om te gaan slapen want we moesten natuurlijk een beetje fris zijn om onze Lucky Amethist te vinden. Na een stevig ontbijt vertrok de bus naar de amethist mijn. Met een sneeuw-proof 'trein' werden we naar de top van de berg gebracht. De grote vondst bleef uit, maar de ervaring was er niet minder om. 's Middags werd er een heuse slee competitie gehouden op de skipiste met natuurlijk de bijbehorende crashes en voor het avondeten werd er gerelaxt in de jacuzzi. Ofja, gerelaxt... de straal was redelijk hard. 's Avonds was het tijd voor de nog onbekende avond activiteit, één voor één mochten we cottage 852 betreden. Wat zou er ons te wachten staan? Binnen was het donker en stond de open haard aan. De Laplandse eed werd afgelegd, wat inhield dat je knielend met twee houtskool strepen op je gezicht een Finse tekst voor las en daarna broodkaas eet en een (onbekend) alcoholisch drankje drinkt. In tegenstelling tot alle voorspellingen was het kraakhelder buiten, de voorspellingen voor het Noorderlicht waren goed. Dus om 23u30, nadat de eerste groene vlagen werden gezien bij de cottage, haastten we ons naar het meer om het in alle hevigheid te zien. Het was in één woord: AMAZING! Niet te omschrijven, je moet het zelf beleven.

Nog helemaal in de wolken gingen om 2u30 de oogjes weer dicht. Het werd een kort nachtje, met de nodige overlast van een snurkende kamergenoot. De wekker op 5u30 om de zonsopkomst te zien, om 6 uur stonden we vol verwachting op het meer te wachten op wat komen ging. Helaas, het viel een beetje tegen. Toen het ijs toch wel heel hard begon te kraken besloten we om toch nog maar een uurtje in bed te kruipen. Na weer een stevig ontbijt vertrok de bus naar de husky farm. Onze husky's misten de eerste bocht maar na dit uitstapje verliep de rit vlekkeloos. Erg leuke ervaring, dit ging toch net wat harder dan de rendieren van vrijdag. Toen ook alle husky's van hun beste kant op de foto waren gezet en de groepsfoto gemaakt was, was het tijd voor de lange reis terug. Met stijve knieën, rug en nek arriveerden we rond middernacht weer op de parkeerplaats voor de campus.

Vermoeid maar voldaan gingen we naar huis. Ik denk dat we wel kunnen stellen dat we ons weekend in Lapland ten volste hebben benut. Charlotte heeft een geweldige verjaardag gehad die niet snel meer overtroffen zal worden.

April wordt een drukke maand. Tallinn en St. Petersburg staan op de planning. Er komt bezoek en deze week zal ook het thuisfront bezocht worden. De blog van deze week zal dus misschien wat korter of anders zijn dan de andere. De foto's van Lapland zullen morgen geplaatst worden en zullen zeker de moeite waard zijn om te bekijken.

Groetjes van Charlotte en Jörg