Zoektocht naar avontuur...

Nou, daar gingen we dan! Na al die weken van enthousiasme en aftellen. Dachten we... Koffers ingecheckt, afscheid genomen van het thuisfront and off we go. Het heeft even wat langer geduurd, maar we zijn dan nu toch echt op de plaats van bestemming. We zouden dus eigenlijk gisteren avond al arriveren, maar de tussenstop op Amsterdam gooide roet in het eten, het vliegtuig ging zelfs helemaal niet naar Amsterdam.

En daar zaten we, na 8 uur, weer op dezelfde plek als waar we die ochtend afscheid namen. Even dachten we dat er nog één keer een overnachting geboekt moest worden bij hotel mama. Maar hé, no way, dat gaat niet gebeuren, daarvoor zijn we vanochtend niet zo vroeg opgestaan. Uiteindelijk was daar een oplossing, we mochten om 17u55 mee op de directe vlucht naar Helsinki, niet slecht.

Onze trein van 20u zouden we dus zeker niet meer halen, wat nu? Gewoon even  bezien wat de mogelijkheden zijn. Een hostel was de beste uitkomst, met niet al te goede beoordeling opnieuw een avontuur (als je je op het ergste voorbereidt kan het alleen maar mee vallen, toch?).    

En toen was het dan echt tijd om te gaan vertrekken. Even waren we bang dat ze niet al onze koffers wilden meenemen, maar uiteindelijk was ook dat geregeld. Zou het nu dan echt lukken? Ja! Het vliegtuig had de wind mee volgens mij want rond 21u stonden we al weer aan de grond, in Helsinki. De koffers lagen al op de band en dus meteen door naar Burger King om wat te eten (de eerste en laatste keer deze 4 maanden). WIFI en dus de examenresultaten bekijken, beide goede punten, dat wordt dus in een rechte lijn op het einddoel af, dat diploma.  

Op naar het hostel om wat rust te pakken voor morgen. De vriendelijke stewardess bespaarde ons nog een hoop geld door uit te leggen hoe we met de trein en de bus naar het hostel konden, in plaats van met de taxi. Dat was niet de makkelijkste weg... Voornamelijk de koffers en tassen die mee moesten, maakten het een flinke workout. Bootcamp was er niks bij! 

Na veel gehannes hadden we dan ook alle koffers in onze kamer staan, viel best mee eigenlijk. Misschien waren de negatieve reacties op het hostel toch wat te kritisch. De douche hebben we echter overgeslagen, want echt schoon was die niet. 

Na nog wat creatieve bouwkundige oplossingen bewonderd te hebben, een goede nachtrust op een heerlijk matras en het ontbijt, konden we er weer tegenaan. Weer met de trein en bus (inclusief het bijbehorende gesleur) naar het station waar de trein naar Seinäjoki zou vertrekken. Helemaal achteraan op het perron stonden wij te wachten op de trein, de voorste coupe was voor ons... En toen sloten de deuren, oeps. Snel een coupe in dan, natuurlijk nog niet de goede. Na een dik uur konden we dan toch overstappen naar de goede coupe en eindelijk even gaan zitten.

Aangekomen in Seinäjoki stonden Melissa en Kristina ons al op te wachten. Met de auto (gelukkig paste alle bagage erin) brachten ze ons naar het appartement. Dat overigens een stuk ruimer is dan verwacht! Na wat handige tips en een instructie hoe we de deur open krijgen (ja, dat is een hele opgave) gingen we met Melissa het schoolrestaurant uitproberen. Het eten is goed en het kost weinig, helemaal als je het vergelijkt met de prijzen van de supermarkt. Toch wel ff schrikken, €5,50 voor één kilo tomaten...

Tijdens het 'koken' kwamen we er toch achter dat er nog wat gaten in onze (keuken)uitrusting zitten. Morgen maar eens langs de 'flea market' om daar verandering in te brengen. Ook plakt alles wat je beet pakt dus een grote schoonmaak staat ook nog op de planning, we zijn alvast begonnen met het ontdooien van de koelkast. 

Niet echt een avontuurlijk einde, maar ik denk dat het verhaal zo wel lang genoeg is. Hopelijk gaan we niet elke 2 dagen zo'n verhaal hebben en kunnen we het bij een wekelijkse update houden. Aan avontuur was er de afgelopen 38 uur in ieder geval geen gebrek.

Groetjes uit een nog niet zo koud Finland (winter is coming, next week...)

Charlotte & Jörg